تحقیق ومقاله ارائه مدلی جهت بهینه سازی تولید با رویکرد برنامه ریزی خطی و روش تاپسیس

مقاله با عنوان برنامه ریزی آرمانی

مقدمه

امروزه تعریف مدیریت در مفهوم عام اعم از مدیریت زندگی شخصی تا مدیریت در سطوح کلان سازمانی و کشوری به تصمیم گیری منحصر شده است. چرا که تمام فعالیتهایی که برای اجرا در طول زندگی روزانه انجام می دهیم، از پروسه تصمیم گیری گذر می نماید. درحاليكه انسانها در کلیه سئون زندگی مشغول تصميم گيری هستند، اما بسیار اتفاق می افتد که در تصميم گيري موفق کامل حاصل نمی شود. آنچه مسلم است عوامل زيادي بر توانايي تصميم گيري اثر مي گذارد. تحقيقاتي كه در زمينه تصميم گيري انجام يافته است، نشان مي دهد كه عامل اصلي موثر بر يك تصميم گيري صحيح مربوط به روشهايي است كه فرد در ارزيابي گزينه هاي موجود اتخاذ مي نمايد. بجز چند مورد استثناء كه فرد در آن از آنچه انجام مي دهد كاملا اطمينان دارد، تصميم گيري بدلیل شرایط متغیر محیطی سریع، عموماًٌََُُُِِ با احتمال همراه است. يعني همواره احتمال موفقيت و يا شكست وجود دارد. بنابراين، بهبود مهارت تصميم گيري به معناي آن است كه هر فرد بايد تفاوت هاي ميان گزينه هاي تصميم گيري را افزايش دهد (. تصميمات بد گاهي اوقات به بخش هايي از پروسه تصميم گيري مربوط مي شود. مثلا راه حل ها خوب تعريف نشده اند و يا اطلاعات صحيح جمع آوري نشده و يا تحليل هزينه- منفعت بخوبي انجام نشده است. اما گاهي شكست در تصميم گيري به پروسه آن مربوط نشده، بلكه به ذهن تصميم گير و نقائص آن در انتخاب صحيح باز مي گردد.

• بررسی ادبیات موضوع

براي شناخت بهتر پروسه مدلسازي تصميم گيري، به كارهاي سايمون اشاره می نمائیم. به نظر سايمون، پروسه تصميم گيري داراي سه فاز مجزاست: اطلاعات، طراحي و انتخاب موضوع اجرا بعدها به اين سه فاز اضافه شد. سیکل فعاليتها از اطلاعات تا طراحي و سپس انتخاب دارای جريان است، اما در هر فاز ممكن است كه ما به فاز پیشتر بازگرديم. در فاز اطلاعات، واقعيت محيط مورد آزمايش قرار گرفته و مسئله مشخص و تعريف مي شود. در فاز طراحي، مدلي كه بيانگر سيستم باشد، ساخته مي شود. اين كار با ساده سازي واقعيت و همچنين نوشتن روابط مابين متغيرها امكان پذير است. آنگاه مدل توسط معيارهاي ارزيابي مورد تائيد قرار مي گيرد (آود، ا.م.، 1994). فاز انتخاب شامل راه حل براي مدل است. بايد توجه داشت كه اين راه حل مسئله اصلي ما نيست، بلكه راه حلي براي صورتي از مسئله است كه در مدل ما باز تعريف شده است. اين راه حل در مدل تست مي شود. آنگاه كه راه حل پيشنهادي موجه بنظر رسيد، اين راه حل براي اجرا آماده است. اجراي موفق، يعني حل مسئله اصلي ما. شكست ما را مجددا به پروسه مدلسازي سوق مي دهد.

• مبانی نظری

برنامه ریزی آرمانی به شاخه ای از بهینه سازی چند هدفه است که شاخه ای از تجزیه و تحلیل تصمیم گیری چند معیاره (MCDA) بشمار میرود. همچنین به عنوان یکی از مدلهای تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) شناخته شده است. برنامه ریزی آرمانی را می توان بعنوان یک فرمت و یا تعمیمی از برنامه ریزی خطی که مسئولیت رسیدگی به اقدامات متعدد که به طور معمول می تواند دارای اهدافی متضاد باشد، در نظر گرفت.  هدف جلوگیری از انحراف های ناخواسته از ارزش های مورد نظر و سپس دستیابی به تابع کمینه می باشد. در این روش از یک بردار و یا مجموعی از اوزان وابسته به اهداف برای برنامه ریزی استفاده می شود. یکی از اهداف رضایت بخش در این روش برآوردن تقاضاهای تصمیم گیرنده (ها)است. در این نوع از برنامه ریزی ریاضی، سه نوع تجزیه و تحلیل صورت می پذیرد.

1. تعیین منابع مورد نیاز برای رسیدن به یک مجموعه مورد نظر از اهداف.
2. تعیین میزان دستیابی به اهداف با منابع در دسترس.

3. ارائه بهترین راه حل رضایت بخش با مقدار مختلفی از منابع و

بازدیدها: 8