مقاله در باره حقوق بشر
مقدمه
حقوق بشر هنجارهايي اخلاقي و قانوني براي حمايت همه ي انسان ها در همه جاي دنيا در برابر سوء رفتارهاي سياسي، قانوني و اجتماعي هستند. حق آزادي دين ، حق متهم براي برخورداري از محاكمه ي عادلانه و حق مشاركت سياسي نمونه هايي از حقوق بشر هستند. اين حقوق در سطوح بين المللي در اخلاقيات و قانون موجوداند. مخاطب اين حقوق دولت ها هستند، كه موظف اند به آنها پايبند باشند و ارتقايشان بخشند. مرجع مكتوب عمده ي اين حقوق، اعلاميه ي جهاني حقوق بشر (سازمان ملل متحد، 1948b) و اسناد و معاهده هاي پر شمار پيامد آن است.
ايده ي كلي حقوق بشر
اعلاميه ي جهاني حقوق بشر (1948, UDHR Universal Declaration of Human Rights)، بيش از دو دوجين حق بشري مشخص را شامل مي شود كه كشورها موظف اند آنها را رعايت و صيانت كنند. مي توانيم اين حقوق را به شش گروه اصلي يا بيشتر تقسيم كنيم: حقوق امنيت، كه مردم را در برابر جرائمي مانند قتل، كشتار، شكنجه، و تجاوز حمايت مي كنند؛ حقوق سياسي، كه از آزادي مشاركت سياسي از طرقي مانند بحث و تبادل نظر، شوار، اعتراض، رأي گيري و احراز سمت هاي دولتي صيانت مي كنند؛ حقوق دادرسي ي عادلانه، كه مردم را در برابر سوء رفتارهاي قانوني مانند حبس بدون محاكمه، محاكمه ي غير علني، و مجازات بيش از حد حمايت مي كنند؛
اسناد، معاهدات و سازمان هاي حقوق بشر
در اين بخش طرح واره اي توسعة ملاك هاي ارتقا و صيانت از حقوق بشر از سال 1948 به بعد ارائه مي شود. اين اسناد و سازمان ها، ديدگاه معاصر به چيستي حقوق بشر را بيان مي كنند و مشخص مي سازند كه كدام هنجارها حقوق بشري محسوب مي شوند..
2-1 اعلامية جهاني حقوق بشر
در خلال جنگ جهاني، دوم بسياري از كشورهايي كه با آلمان هيتلري مي جنگيدند به اين نتيجه رسيدند كه لازم است پس از جنگ يك سازمان بين المللي ايجاد شود تا صلح و امنيت بين المللي را ارتقا بخشد. از نخستين ايده هاي آن سازمان، يعني سازمان ملل متحد، اين بود كه ارتقاي حقوق بشر ابزار بسيار مهمي براي ارتقاي صلح و امنيت جهاني است.
ميثاق اروپايي حقوق بشر
جنگ سرد به مرگ ايدة تقويت حقوق بشر از طريق معاهدات و سازمان هاي بين المللي نيانجاميد. در سراسر دهه هاي پنجاه و شصت، سازمان ملل و ديگر سازمان هاي بين المللي تلاش خود را براي ايجاد معاهدات بين المللي حقوق بشر دنبال كردند. در اوايل 1950 كشورهاي اروپاي غربي يك معاهدة حقوق بشر در چارچوب شوراي اروپا امضا كردند. ميثاق اروپايي (European Convention يا ECHR، شوراي اروپا، 1950) حقوق استاندارد مدني و سياسي را پوشش مي دهد. حقوق آن مشابه UDHR است. حقوق اقتصادي و اجتماعي در سند ديگري يعني منشور اجتماعي اروپايي (The European Social Charter) درج شده اند. امضا كنندگان اولية ECHR كشورهاي اروپاي غربي بودند، اما پس از پايان جنگ سرد، در اوايل دهة 1990 بسياري از كشورهاي اروپاي شرقي ، از جمله روسيه ، نيز به آن پيوسته ،امروزه اين ميثاق 41 كشور و 800 ميليون نفر را در بر مي گيرد.
بازدیدها: 11